சுமித்ரா வீட்டில் திருடன் Part I

கே-டிவியில் 'சொக்கத்தங்கம்' படம் ஒளிபரப்பாகிக் கொண்டிருந்தது. சௌந்தரியாவைப் பார்த்ததும் 'இப்படியரு அழகான பொண்ணு அனியாயமா செத்துப் போய் விட்டாளே' என்று அங்கலாய்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்போது தான் படத்தில் விஜயகாந்த்தின் தங்கையாக நடித்த அந்த நடிகையை
நான் கவனித்தேன்.
"யாரு இது? பார்க்கவே ரொம்ப ஹோம்லியா இருக்காளே?" என்று கேட்டேன். பக்கத்தில் மெஸ்
மேனேஜர் பார்த்தசாரதியும் படம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.
"அதுவா? பேரு உமா..சுமித்ராவோட பொண்ணு," என்றார் பார்த்தசாரதி.
"யாரு? அம்மா கேரக்டரெல்லாம் பண்ணுவாங்களே, அவங்களா?" என்று கேட்டேன் நான்.
"இப்ப அம்மா கேரக்டர் தான் பண்ணறா..ஆனா ஒரு காலத்திலே இவ பேரு என்ன தெரியுமா? 'ரேப் ஸ்பெஷலிஸ்ட்' சுமித்ரா," என்று சிரித்தார் பார்த்தசாரதி. அவருக்கு என்னை விட இரண்டு மடங்கு வயதிருந்தபோதும், வயது வித்தியாசம் பார்க்காலே என்னுடன் பழகி வந்தார்.
"ஏன்? அவ்வளவு 'ரேப்' சீன்ல நடிச்சிருக்காங்களா என்ன?" என்று நான் ஆர்வத்துடன் கேட்டேன்.
"இல்லையா பின்னே? போஸ்டரிலே சுமித்ராவைப் பார்த்தாலே, தியேட்டரிலே கூட்டம் அலைமோதும்," என்று பழைய நினைவுகளில் ஆழ்ந்தவர் போல, பார்த்தசாரதி கண்களை மூடிக்கொண்டார்.
"அவங்க என்ன அவ்வளவு அழகா என்ன?" நான் நம்ப முடியாதவன் போலக் கேட்டேன்.
"என்ன இப்படிக் கேட்டுட்டீங்க? ஒரு காலத்திலே நான் அவளோட பரம் விசிறியா இருந்தேன்
தெரியுமோ? முதல் இரவுன்னு ஒரு படம்..அதுலே ஹீரோ சிவகுமார்..சும்மா புகுந்து விளையாடுவார்
தெரியுமோ? அண்ணன் ஒரு கோயில்னு ஒரு படம் வந்தது..அதிலே வர்ற 'ரேப்' சீனுக்காகவே நான் அந்தப் படத்தைப் பத்து தடவை பார்த்தேன் தெரியுமோ?" என்று ஆர்வத்தோடு சொன்னார் பார்த்தசாரதி.
"என்ன அங்கிள், நீங்களும் உங்க ரசனையும்," என்று நான் வாய் விட்டு சிரித்தேன். "நான் அவங்க நடிச்ச படம் ரெண்டு மூணு பார்த்திருக்கேன். அவங்களும் அவங்க சப்பை மூக்கும்..சதுர மூஞ்சியும்..."
"அவ்வளவு தான் இந்தக் காலத்துப் பசங்களோட ரசனை," என்று கெக்கலித்தார் பார்த்தசாரதி.
"நீங்க ஏண்டா மூக்கையும் மூஞ்சியையும் பார்க்கறேள்? விளக்கை அணைச்சா யாருடா மூக்கையும் மூஞ்சியையும் கவனிச்சுணுருக்கா..அவளை மாதிரி மார் யாருக்குடா இருக்கு இன்னிக்கு? அவளோட பிருஷ்டத்தைப் பார்த்திருக்கியோ நீ? சும்மா விண்விண்ணுன்னு இருக்கும்.
அவளாலேயே என் உடம்பு பாதி இளைச்சுப் போயிடுத்து தெரியுமோ? எத்தனை வேஷ்டியைப் பாழ் பண்ணிட்டா தெரியுமோ?" என்று பார்த்தசாரதி தொடர்ந்து அவளது புராணத்தைப் பாடிக்கோண்டே போக, உண்மையிலேயே சுமித்ரா அவ்வளவு அழகாகவே இருந்திருப்பாளோ என்ற சந்தேகம் எனக்கே ஏற்படத் தொடங்கி விட்டது.
"சித்த நாழி இருங்கோ; இதோ வந்துடறேன்," என்றபடி பார்த்தசாரதி மாமா, எங்கேயோ அவசர அவசரமாகக் கிளம்பினார்.

"அங்கிள்? எங்கே போறீங்க?" என்று நான் கேட்டதைக் கூடக் காதில் வாங்காமல் அவர் சைக்கிளை எடுத்துக்கொண்டு பறந்தார். சில நிமிடங்களில் அவர் போன வேகத்திலேயே திரும்பி வந்தார். அவரது கையில் ஒரு 'பைண்டு' செய்யப்பட்ட புத்தகம் இருந்தது.
"உஸ்ஸ்! பெருமாளே! மாமி கண்ணிலே படாம இதைக் கொண்டு வர்றதுக்குள்ளே நேக்கு பிராணனே போயிடுத்து தெரியுமோ," என்றபடி அமர்ந்து ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டார்.
"என்ன அங்கிள் அது?" என்று நான் ஆர்வத்துடன் கேட்டேன்.
"நீரே பாருமே," என்று என்னிடம் அந்தப் புத்தகத்தை நீட்டினார். வாங்கிப் பிரித்த நான் அசந்து போனேன். சுமித்ராவின் முதல் படமான 'அவளும் பெண் தானே'-யெலிருந்து அவள் கடைசியாக அம்மா வேடத்தில் நடித்த படம் வரைக்குமான எல்லாப் படங்களிலிருந்தும் அவளது படங்களை சேகரித்து, அதை மிகவும் நேர்த்தியாக ஒட்டி வைத்திருந்தார் பார்த்தசாரதி மாமா.
"அந்தக் காலத்திலே பொம்மை, பேசும் படம், சினிமா எக்ஸ்பிரஸ்னு நிறைய புஸ்தகம் வரும். அதிலேருந்து சுமித்ராவோட எல்லாப்படத்தையும் 'கட்' பண்ணி பண்ணி ஒட்டி வைச்சிருக்கேன்.
நோக்கு ஒரு விஷயம் தெரியுமோ? 'புவனா ஒரு கேள்விக்குறி' பட ஷூட்டிங்க் கன்னியாகுமாரியிலே நடக்கறச்சே நான் அவளை நேரிலே ஒரு தடவை பார்த்து பக்கத்திலே நின்னு ·போட்டோ கூட எடுத்துண்டிருக்கேன்." என்று ஒரு டீனேஜ் பையனின் ஆர்வத்துடன் பேசிக்கொண்டே போக, நான்
வியப்பில் ஆழ்ந்தேன்.
அந்தப் படங்களைப் பார்க்க பார்க்க, அந்தக் காலத்தில் சுமித்ரா எவ்வளவு கவர்ச்சியாக இருந்திருக்கிறாள் என்பது எனக்குப் புரிந்தது. குள்ளமான உருவம் என்றாலும் கூட, அவளது பெரிய கீழ் உதடுகளும், பருத்து உருண்ட அவளது அழகிய முலைகளும், வாளிப்பான அவளது குண்டியும்,
அந்தக் காலத்து மனிதர்களைப் பித்துப் பிடித்து அலைய வைத்ததில் ஆச்சரியமில்லை என்று எண்ணத் தொடங்கினேன்.
"அப்புறம் இன்னொரு விஷயத்தை சொல்ல மறந்துட்டேனே," என்ற பார்த்தசாரதி, "நேக்குப் பார்த்த முதல் பொண்ணையே நான் கல்யாணம் பண்ணிண்டுட்டேன் தெரியுமோ? ஏன்னு கேளு..அவ பேரும் சுமித்ரா தான்." என்று வாய் விட்டு சிரித்தார்.
"என்ன அங்கிள் இவ்வளவு பைத்தியமா இருக்கீங்க?" என்று நான் வியப்புடன் கேட்டேன்.
"இல்லையா பின்னே? நேக்கு வைகுண்டப்பிராப்தி கிடைக்கலைனாலும் பரவாயில்லை அம்பி.. ஒரே ஒரு தடவை..சுமித்ராவோட குண்டியைப் பிடிச்சு அமுக்கணும் நேக்கு..அடுத்த நிமிஷமே பெருமாள் என்னை அழைச்சுண்டாலும் பாதகமில்லை நேக்கு." என்று நாக்கில் எச்சில் ஊற சொன்னார்
பார்த்தசாரதி.
"இப்பத் தான் எனக்கு ஒரு விஷயம் புரியுது," என்று நான் நமுட்டு சிரிப்புடன் சொன்னேன். "எப்படி நீங்க ஒன்பது குழந்தைகளைப் பெத்தீங்கன்னு..ஒவ்வொரு தடவையும் மாமியைப் பார்க்கும் போதெல்லாம் சுமித்ரா ஞாபகம் வந்திருக்கும் போலிருக்கு."
"ஹாஹ்ஹா!" என்று சிரித்தார் பார்த்தசாரதி."சரியா சொன்னேள் போங்கோ. வாஸ்தவம் தான்.
ஆகமுடையாள் பேரும் சுமித்ராவா, அவ பக்கத்திலே போனாலே நேக்கு அந்த சுமித்ராவோட ஞாபகம் வந்துடும்..அப்புறம் என்ன..அடுத்த ரிலீஸ் தான்." என்று பெருமையோடு சொன்னார்.




"கேட்டாத் தப்பா நினைக்க மாட்டீங்களே?" என்று நான் தயங்கியபடி கேட்டேன். "மாமியும் சுமித்ரா மாதிரி தான் இருப்பாங்களா?"
"சேச்சே! அவளுக்கு இவ ஈடாகுமோ? அவளோட கலர் என்ன? உடம்பு என்ன? இவ ஊரு திருக்குறுங்குடி..கறுகறுன்னு இருப்பா..ஹ¤ம்! நேக்கு பெருமாள் எழுதினது அவ்வளவு தான்னு காலம் தள்ளிண்டிருக்கேன்," என்று பெருமூச்சரிந்தார் பார்த்தசாரதி.
என் கண்கள் மீண்டும் அந்த ஆல்பத்தை நோக்கியது. 'முதல் இரவு' படத்தில் புடவையை நழுவ விட்டபடி சுமித்ரா நிற்கும் அந்தப் படத்தைப் பார்த்ததும், என்னையும் அறியாமல் எனது சுண்ணி வீரியம் அடைந்தது. உண்மையிலேயே, பார்த்தசாரதி மாமா சொன்னது போல, சுமித்ராவின் இரண்டு
முலைகளும் 'வதவத'வென்று தான் கண்களைப் பறித்தன.
"தோ பாருங்கோ அம்பி! இந்த லாட்ஜிலேயே உங்க கிட்ட தான் நான் இவ்வளவு வெளிப்படையா பேசறது..நாம பேசறது நமக்குள்ளேயே இருக்கணும்..தெரிஞ்சுதோ? யார்கிட்டேயாவது உளறி
வைச்சிடாதேள்..நீங்க ரொம்ப 'டீசன்டான' பேர்வழின்னு தான் நான் இத்தனையையும் உங்க கிட்டே சொல்லிண்டிருக்கேன்." என்று என்னை எச்சரிப்பது போல சொன்னார் பார்த்தசாரதி.
"சீச்சீ! இதையெல்லாம் வெளியிலே போய் சொல்லுவாங்களா?" என்று அவரை சமாதானப்படுத்தும் தொனியில் பேசிய நான், மனதுக்குள்ளே சிரித்துக் கொண்டேன்.
'நானா டீசன்டான பேர்வழி? அப்பாவி பார்த்தசாரதி மாமா!'
ஒன்றுக்கும் உதவாத பி.ஏ.எகணாமிக்ஸைப் படித்து விட்டு, கொஞ்ச காலம் கடையத்தில் காப்பிக்கொட்டைக் கடையில் கணக்கெழுதி விட்டு, திடீரென்று ஒரு நாள் யாரிடமும் சொல்லாமல் கொள்ளாமல் சென்னைக்குப் புறப்பட்டு வந்து, திருவல்லிக்கேணியில் மாட்டுச்சாணியின் நாற்றத்தோடு நாற்றமாக இந்த மேன்ஷனில் தங்கி, பணம் சம்பாதிப்பதற்காக என்னவெல்லாம்
செய்து கொண்டிருக்கிறேன் என்று இந்த ஐயங்கார் மாமாவுக்கு என்ன தெரியும்?
சொல்லப்போனால், நாளைக்கு ஒன்றாம் தேதி. வாடகை கொடுக்க வேண்டுமென்றால், இன்று இரவு யார் வீட்டிலாவது பூட்டை உடைத்துக் கிடைத்ததை சுருட்டியே ஆக வேண்டும் என்ற நிலை.
ஆனால், வெளியே சொல்லிக்கொள்வதென்னமோ, தரமணியில் பி.பி.ஓவில் வேலை என்று. எனது செயல்முறை மிகவும் சிம்பிளானது. கண்ணகை சிலை பஸ் ஸ்டாப்பில் போய் நிற்க வேண்டியது. எந்த பஸ் முதலில் வந்தாலும், அதில் ஏறி அது கடைசியாக எங்கே நிற்குமோ, அது வரைக்கும் டிக்கெட் வாங்கிக் கொண்டு அது வரை போய் இறங்க வேண்டியது. அங்கே ஒரு ரவுண்டு அடித்து ஏதாவது ஒரு வீட்டைக் குறிப்பெடுத்துக் கொண்டு, அங்கே நுழைந்து இருப்பதை சுருட்டிக் கொண்டு வந்து விட வேண்டியது. இரண்டு ஆண்டுகளாக இது தான் எனது தொழில்.
சுமித்ராவைப் பற்றிய புராணத்தை முடித்துக் கொண்டு பார்த்தசாரதி மாமா போன பிறகு, எனக்கு அடக்க முடியாத அளவுக்கு சுண்ணி வீங்கியிருந்தது. நல்ல வேளையாக மாமா அந்த ஆல்பத்தை எனது அறையிலே விட்டுப் போயிருந்தார். எனவே, அதிலிருந்த பக்கங்களைப் புரட்டி,
இருந்ததிலேயே மிகவும் கவர்ச்சியான ஒரு படத்தை விரித்து வைத்தபடி, சுமித்ராவை நினைத்துக் கொண்டபடி எனது சுண்ணியைக் குலுக்கிக் குலுக்கி ஆட்டத் தொடங்கினேன். ஓரிரு கணங்களில் வெள்ளம் பீறிட்டுக் கிளம்பியது.
குளித்து விட்டு, மெஸ்ஸ¤க்குப் போய் சாப்பிட்டு விட்டு, கண்ணகி சிலையை நோக்கி நடந்தேன். அங்கே வந்த முதல் பஸ்ஸைப் பிடித்து, டெர்மினஸ் வரைக்கும் டிக்கெட் வாங்கினேன். பஸ் நின்ற இடத்திலிருந்து காலாற நடந்து அந்த ஏரியாவை நோட்டமிட்டேன். அப்போது எனக்கு ஒரு வீடு
கண்ணில் பட்டது. இன்றைக்கு எனது கைவரிசையை இந்த வீட்டிலே காட்டலாம் என்ற எண்ணத்துடன் அந்தக் கட்டிடத்தை சிறிது நேரம் நோட்டமிட்டு விட்டு, இன்னும் கொஞ்சம் ஆள் நடமாட்டம் குறையட்டும் என்றெண்ணியபடி, மீண்டும் ஒரு முறை ரவுண்டு அடித்து விட்டு, சுமார்
இரவு பதினோரு மணிக்கு அந்த வீட்டை அடைந்தேன்.
மெல்ல மெல்ல மாடிப்படியேறி அந்த வீட்டை நான் அடைந்தபோது வாசலில் பூட்டு தொங்கிக்கொண்டிருந்தது. நல்லதாகப் போய் விட்டது என்றெண்ணியபடி, அந்த அரையிருட்டில் பூட்டை நான் ஆராயத் தொடங்கியபோது, மாடிப்படியில் யாரோ ஏறி வரும் ஓசை கேட்டது.
நான் நின்று கொண்டிருந்த தளத்திலிருந்து அடுத்த தளத்துக்கு செல்ல படிகளில் தாவினேன்.
அப்போது தான் எனது கண்கள், மாடிப்படியில் ஏறி வந்து கொண்டிருந்த அந்தப் பெண்மணியைக்
கண்டன. அடுத்த நிமிடமே நான் பரபரப்படைந்தேன். காரணம்,அங்கே மாடிப்படியில் ஏறி வந்து
கொண்டிருந்தது- நடிகை சுமித்ரா!
பொறையும் டீயும் சாப்பிடப் போன இடத்தில், பொங்கலும் காப்பியும் கிடைத்தது மாதிரி நான் பூரித்துப் போனேன். சினிமா நடிகை, கண்டிப்பாக பணம் வைத்திருப்பாள்; அப்படியே ஒன்றுமில்லாமல் போனாலும், பார்த்தசாரதி மாமாவின் சார்பாக, அவளை ஒரு தடவை படுக்கப்போட்டு, ஒரு முறை ஓத்து விட்டு ஓடி விடலாம் என்று முடிவெடுத்தேன். தனக்குப் பின்னால் இருட்டில் நான் நிற்பதை அறியாத சுமித்ரா, கதவைத் திறந்து கொண்டு,
சாவகாசமாக வீட்டுக்குள் நுழையவும், புலி போலப் பாய்ந்த நான், நொடிப்பொழுதில் அவளைத் தள்ளியபடி வீட்டுக்குள் புகுந்து, அவள் கண் சிமிட்டும் நேரத்துக்குள் கதவை சாத்தினேன். அறையில் கும்மிருட்டாக இருந்தது எனக்கு மிகவும் சௌகரியமாகப் போயிற்று.
"யார் அது?" என்று அவள் அலறினாள். குரல் சினிமாவில் கேட்பது போலவே இருந்தது. தயாராக வைத்திருந்த பிச்சுவாவை எடுத்து அவளது முகத்துக்கு நேராக நீட்டினேன்.
"சத்தம் போடக்கூடாது!" என்று அவளை அடக்கினேன்."போட்டே கொன்னுடுவேன்."
"உனக்கு என்ன வேணும்?" என்று அவள் நடுங்கியபடியே கேட்டாள்.
"எவ்வளவு பணம் வைச்சிருக்கே?" என்றபடி அவளது கைப்பையைப் பிடுங்கினேன்.
"அதுலே ஆயிரம் ரூபாய் இருக்கு. எடுத்திட்டு இங்கேருந்து போயிடு," என்று அவள் பதட்டத்துடன் சொன்னாள்.
"நகை நட்டு வகையறா வகையறா?" என்று நான் கேட்டேன்.
"இங்கே எதுவும் இல்லை. எல்லாம் பேங்க் லாக்கர்லே இருக்கு," என்று பயந்தபடியே சொன்னாள் அவள்.
"சே! இவ்வளவு கஷ்டப்பட்டதுக்கு வெறும் ஆயிர ரூபாய் தானா?" என்று நான் சிரித்தேன்.
"இருக்கிறதை எடுத்திட்டு எடத்தைக் காலி பண்ணு," என்று அவள் என்னை அனுப்புவதிலேயே குறியாக இருந்தாள்.




"உள்ளே போ," என்று நான் உத்தரவிட்டேன்."சத்தம் காட்டாம போ. புரியுதா?"
அவள் மெதுவாக எழுந்து உள்ளே இருந்த அறையை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தாள்.
"உள்ளேயெல்லாம் எந்தப் பணமும் கிடையாது. சொன்னா நம்புப்பா," என்று அவள் முனகினாள்.
"லைட்டைப் போடு," என்றேன் நான். மறு பேச்சில்லாமல் அவள் விளக்கைப் போட்டதும், எனது கண்கள் அவளைத் தேடின. சுமார் 45-லிருந்து 50-க்குள் அவளுக்கு வயது இருக்கலாம்.
இருந்தாலும் நல்ல பொன்னிறம். புசுபுசுவென்று உடம்பை சுற்றிய சேலை அவளை இன்னும் பருமனாகக் காட்டிக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தது.
"இந்த வயசிலேயும் சும்மா 'கிண்ணுன்னு' இருக்கியே," என்று சொல்லி அவள் பதிலளிக்கும் முன்னமே, அவள் மீது பாய்ந்த நான் அவளை சுவரோடு சுவராக வைத்து அழுத்தினேன்.
"ஐயோ..என்ன இது? விடுடா..வேண்டாண்டா..சொன்னாக் கேளு தம்பி..உங்க வயசென்ன..என்
வயசென்ன..விட்டுடு," என்று அவள் திமிறினாள்.
"மெத்து மெத்துன்னு இருக்கியே," என்றபடி அவளது நெற்றியில் முத்தமிட்டேன். அதே வேளை அவளது இரண்டு முலைகளும் எனது நெஞ்சோடு அழுந்தும்படி அவளை மேலும் சுவரோடு வைத்து
அமுக்கினேன்.
"விட்டுடுப்பா..," சுமித்ரா கெஞ்சினாள்.
"நீ நான் சொன்னபடி கேட்டா சீக்கிரம் விட்டிடறேன்," என்று நான் கண்டிப்பாகக்
கூறினேன்."தேவையில்லாம என்னோட கத்திக்கு வேலை கொடுக்க மாட்டேன்னு நினைக்கிறேன்."
"உனக்கு என்ன வேணும்?" என்று அவள் கிலியுடன் கேட்டாள்.
"அது உனக்கு இன்னுமா புரியலை? எத்தனை கற்பழிப்பு ஸின்லே நடிச்சிருப்பே நீ?" என்று நான் சிரித்தேன்.
"வேண்டாம்..ப்ளீஸ்!" அவள் கெஞ்சினாள்.
"திரும்பி நில்லு," என்றேன் நான்.
"என்னது?"
"சுவர் பக்கமா திரும்பி நில்லு," என்று நான் மீண்டும் அழுத்தமாகக் கூறவும், அவள் நடுங்கியபடியே தன் முதுகை எனக்குக் காட்டியபடி, சுவரைப் பார்த்தபடி நின்றாள்.
'பார்த்தசாரதி மாமா சொன்னது சரி தான்,' என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.
"சூப்பர் குண்டி உன்னோடது," என்று அதன் மீது ஓங்கி அறைந்தேன்.
"ஆவ்!"
"இரு! ஒரே ஒரு தடவை பிசைஞ்சு விடறேன்," என்றபடி கத்தியைக் கட்கத்தில் இடுக்கி கொண்ட நான், இரண்டு கைகளாலும் அவளது குண்டியைப் பிடித்து அமுக்கினேன்.
"அங்கேயெல்லாம் தொடாதேடா," என்று அவள் வெறுப்பை உமிழ்ந்தாள்.
எனக்கு சற்றே கோபம் வந்தது. அவளது தோள்களைப் பிடித்து என்னை நோக்கித் திருப்பினேன்.
"சினிமாவிலே வர்ற மாதிரியே உன்னை நான் கதறக் கதற ஓத்திட்டுப் போக ரொம்ப நேரமாகாது.
என்ன சொல்லறே? நீயாவே படியறியா..இல்லை படிய வைக்கட்டுமா?"
"வேண்டாம்..என்னை ஒண்ணும் பண்ணிடாதே..நீ சொல்லற மாதிரி நான் கேட்கறேன்," என்றாள் அவள்.
"தட்ஸ் பெட்டர்," என்று நான் சிரித்தேன். "இப்ப நீ என்ன பண்ணறே, அப்படியே கீழே முட்டி போட்டு உட்கார்றே..ஓ.கே?"
சுமித்ரா வேறு வழியின்றி சுவரோடு சரிந்தபடி மண்டியிட்டு உட்கார்ந்தாள்.
"முதல்லே நீ என்னோட சுண்ணியை ஒரு தடவை நல்லா ஊம்பி விடுவியாம்.அப்புறம் நான் என்னோட சுண்ணியை உன்னோட கூதியிலே போட்டு உன்னை ஆசை தீர ஓப்பேனாம். சரியா?"
சுமித்ரா நடுங்கினாள். என் வார்த்தைகளில் இருந்த தீவிரத்தை அவள் உணர்ந்திருக்க வேண்டும். பலிகடா போல அவள் பேந்தப் பேந்த விழித்தாள்.
"ப்ளீஸ்..வேண்டாம்..என்னாலே முடியாது," என்று கெஞ்சினாள் சுமித்ரா.
எனக்கு மீண்டும் கோபம் வந்தது. அவளது தலை மயிரைப் பிடித்துக் கொத்தாக அள்ளி அவளை நிற்க வைத்தேன்.
"இப்ப நீ உன்னோட புடவை ரவிக்கையை அவிழ்க்கப் போறியா, இல்லை நான் கிழிக்கட்டுமா?"
என்று பற்களைக் கடித்தபடி கேட்டேன்.
"வேண்டாம்..வேண்டாம்," என்றபடி சுமித்ரா தான் அணிந்திருந்த புடவையை அவிழ்க்க
ஆரம்பித்தாள். அவளது முலைகள், இறுக்கமான ரவிக்கை அணிந்திருந்தபோதும் மிகவும் தொய்ந்து போய்க் காணப்பட்டன.
"பிளவுஸையும் அவிழ்த்திடு," நான் உத்தரவிட்டேன்.
ரவிக்கையின் முதல் கொக்கியை அவிழ்ப்பதற்கென்று போன அவளது கை நடுங்கியது
"என்ன இவ்வளவு நேரமாக்கறே?" என்று பொறுமையிழந்த நான், அவளது ரவிக்கையை இரண்டு கைகளாலும் பிடித்தபடி அவற்றை எதிரெதிர் திசையில் இழுக்க, நொடிப்பொழுதில் அவளது அனைத்துக் கொக்கிகளும் அறுந்து தெறித்தன. அவளது கைகள் இயல்பாகவே அவளது முலைகளை மறைக்க முற்பட்டன.
"உம்ம்..அடுத்தது பிரா," என்று அவசரப்படுத்திய நான், அவள் அவிழ்ப்பாளோ மாட்டாளோ என்று ஆராய்ந்து கொண்டிராமல், அவளது பிராவின் கொக்கியைக் கழற்றவும், அவளது தொய்ந்து போன முலைகள் இரண்டும் விடுபட்டு கீழ் நோக்கித் தொங்கின.